Имрӯз бемуҳобо Тоҷикистон ва миллати тоҷикро ҷаҳон шинохтаву эътироф намудааст ва машҳури дунё гардида аст, зеро ба андешаи  Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон  «Омили ҳастии ҳар як миллат андешаи истиқлол ва бунёди давлати  мустақили миллӣ мебошад».

Тоҷикистони биҳиштосои мо баъди ҳазор  сол  соҳиби Истиқлолияти давлатӣ гардид ва имрӯз Тоҷикистон роҳи пешрафти худро аниқ кардаву сокинонаш бод или гарм ва неруи қавӣ баҳри боз ҳам ободтар намудани он ҷаҳду талош доранд.

Тибқи ахбори расонаҳои хабарӣ аъзои ҳизбу созмонҳои ҲНИТ, Анҷумани озодандешони Тоҷикистон,  Ислоҳот ва рушд дар Тоҷикистон дар Варшава ҷамъ иеоянд ва ҳамоиши онҳо пеш аз ҳама андешаронӣ зидди давлати Тоҷикистон ва миллатӣ  тоҷик бояд бошад.

Беҳтарин дастоварди миллати тоҷик дар солҳои соҳибистиқлолӣ сулҳу ваҳдати миллӣ аст. Сулҳу ваҳдати  тоҷикон дар саросари ҷаҳон маъруф гаштаву мавриди омӯзиши марказҳои илмиву тадқиқотии олам қарор гирифтааст.

Тоҷикистони биҳиштосои мо  27 сол мешавад,ки дар роҳи бунёди ҷомеаи шаҳрвандӣ қадамҳои устувор гузошта истодааст ва дар ин давра рукнҳои асосии давлатдории миллӣ мустаҳкам гардиданд ва бисёр давлатҳои тараққикардаи дунё бо кишвари мо робитаҳои сиёсӣ,  иқтисодӣ ва фарҳангӣ барқарор намудаанд. Имрӯз  Тоҷикистон ва миллати тоҷикро ҷаҳон шинохтаву эътироф намудааст.

Мусаллам аст, ки дӯстию бародарии миллати тоҷику ӯзбек таърихи дуру дароз дошта ва ин ду миллат соҳиби дину мазҳаб, расму оини якранг буда, асрҳои аср чун дӯстону бародарони қарин зиндагӣ доранду дар ғаму шодии якдигар шарик.

Дарахти дӯстӣ биншон,  ки коми дил  ба  бор  орад,

Ниҳоли душманӣ баркан,  ки ранҷи бешумор  орад.

              Ҳанӯз аз  замони бостон халқҳои тоҷику  узбек дар ҳамсоягӣ умр ба  сар мебурданд. Риштаҳои дӯстӣ ва ҳамсоядорӣ бо  мурури замон ба  муносибатҳои хешу  таборӣ табдил ёфт.

Тожик ва ӯзбек халқлари қадим – қадимдан бир дарёдан сув ичиб, бир масканда яшаб келганлар. Бу халқлар бири – бири билан қуда – анда булиб, қиз бериб, қиз олганлар. Уларнин тили бошқа – бошқа бӯлса – да, дили бир – бирига яқин, урф – одатлари ва мазҳаблари ягонадир.

Мен Ёвон ноҳиясининг Бошқайнар қишлоғида туғилиб вояга этдим. Ӯрта мактабни тугатгандан сӯнг 1978 йил Душанбе Давлат Педагогика институтининг чет – тиллар факултети ӯзбек гуруҳини тамомлаб Бошқайнар қишлоғидаги Ғафур Ғулом номли № 20 мактабда фаъолият қилиб келаяпман. Мен яшаётган қишлоқда тожик – ӯзбек миллатига мансуб халқлар азалдан аҳил яшаб келмоқдалар.